rütbə — is. <ər.> 1. Xidməti dərəcə, ad. Zabitlik rütbəsi. – <Qorxmaz> sıravilikdən starşinalıq rütbəsinə qalxmışdı. Ə. Vəl.. İndi o, hərbi qiyafədə serjant rütbəsində bir şəfqət bacısı idi. Ə. M.. 2. Vəzifə, mövqe, mərtəbə. Mənim nə rütbəm… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rütbəsiz — sif. Rütbəsi olmayan. Gör hökm fərmanlar necə güclənib? Ölüm də rütbəsiz, çinsiz qalmadı! M. Araz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rütbəsizlik — is. Heç bir rütbəsi, vəzifəsi, mövqeyi olmama. O, ömrünün bu çağında qulluqsuzluğun, rütbəsizliyin necə yaman dərd olduğunu bir daha duyub, koramal kimi qıvrıldı. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rütbə — ə. 1)vəzifə dərəcəsi; 2) miqdar, qədər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
RUTB — Yaş ot … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
tərfiən — ə. rütbəsi yüksəldilərək, vəzifəsi artırılaraq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
leytenant — <fr.> Ordu və donanmada: kiçik leytenant rütbəsindən sonra gələn zabit rütbəsi və belə rütbəsi olan şəxs. Bir saat sonra qərargahdan qırmızısifət bir leytenant gəldi. M. C.. Dilaranın leytenant Əjdərdən aldığı məktubların arası kəsilmişdi.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
general — <lat. generalis – ümumi, baş> Yüksək komanda heyəti üçün hərbi rütbə, habelə bu cür rütbəsi olan şəxs. Generalmayor – rütbəcə birinci general adı. General leytenant – rütbəcə ikinci general adı. General polkovnik – rütbəcə üçüncü general… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kapitan — <fr.> 1. Orduda: baş leytenant rütbəsindən sonra gələn zabit rütbəsi, habelə bu rütbəni daşıyan şəxs. Komandir, Əliyev adlı bir azərbaycanlı kapitan idi. M. C.. 2. Gəmi komandiri, rəisi. Gəmi kapitanı. Kapitan köməkçisi. – Dalğalar qayığı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
polkovnik — is. <rus.> Podpolkovnik rütbəsindən sonra gələn zabit rütbəsi və ya adı, habelə belə rütbəsi və ya adı olan şəxs. Uzun, gözü eynəkli, polkovnik rütbəsində ikinci bir zabit də buraya yanaşdı. S. Vəliyev … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti